In die era van inligtingstegnologie kan dit lyk asof rekenaars enige taak kan uitvoer. Ons sal nie in die oerwoud van wetenskaplike ontdekkings en wiskundige berekeninge delf nie, maar slegs 'n spesiale saak: die gebruik van sinonimiseerders en webopwekkers om teks te transformeer. Daar is 'n groot verskeidenheid sulke programme op die internet.
Die skeppers van sinonimiseerders verseker dat met 'n paar muisklikke enige teks uniek gemaak kan word en dus die dienste van kopieskrywers en herskrywers kan weier. Waarom wend uitgewers hulle dan na outeursregtelike uitruilings of individuele outeurs vir unieke inhoud? Dit sou makliker en baie goedkoper wees om die nodige tekste deur middel van sinonimiseerders uit te voer en kwaliteitsartikels te kry om op hul webwerwe te plaas.
Wetenskaplikes wat op die gebied van die bestudering van die vermoëns van die menslike brein werk, het bereken dat ons bewussyn inligting kan stoor van 10 tot die vyfde krag tot 10 tot die sesde krag van stukkies. Vir moderne tegnologie is dit nie soseer nie; die rekenaar werk selfs met 'n groot hoeveelheid inligting. En tog kan die mees intelligente masjien nie 'n man word nie, aangesien dit nie genoeg is om inligting op te slaan nie, moet u dit kan gebruik.
Die prototipe van moderne sinonimiseerders en webkragopwekkers kan die uitvinding genoem word van 'n professor aan die Laputian Academy, beskryf in die boek "Gulliver's Travels" deur Jonathan Swift. Onthou die plot: die held bevind hom op die vlieënde eiland Laputa, bewoon deur groot wetenskaplikes en uitvinders. Die boek is in die 18de eeu geskryf.
Nou aandag! 'N Professor aan die Fairy Academy het 'n manier uitgevind waarop' die mees onkundige persoon, met min koste en min fisieke inspanning, boeke kan skryf oor filosofie, poësie, politiek, regte, wiskunde en teologie met 'n volledige gebrek aan erudisie en talent."
Die geheim van hierdie uitvinding was eenvoudig. Die oppervlak van die groot raam het uit baie houtplanke bestaan. Die planke is met dun draadjies verbind en aan beide kante geplak met verskillende woorde in verskillende gevalle, buie en tye.
Op bevel het veertig mense saam die veertig handvatsels geneem en hulle verskeie draaie gedraai. Die rangskikking van die woorde in die raam het verander. As 'n betekenisvolle deel van die frase op dieselfde tyd uit drie of vier woorde ontstaan, is dit deur skrifgeleerdes neergeskryf. Toe volg 'n nuwe draai van die knoppies.
Op ongeveer dieselfde "Laputiese manier" moet moderne webkragopwekkers en sinoniseerders wat die brute-force-metode gebruik, unieke tekste skep. Enigiemand wat sulke programme gebruik het, weet dat die teks uiteindelik swak en onleesbaar blyk te wees. Oogskrywers en kopieskrywers hoef hulle blykbaar lankal nie te bekommer nie.
Het u geweet dat die eerste masjienvertalingstoestelle in 1954 verskyn het? Nietemin het die vraag na vertaaldienste tot vandag toe nog nie verminder nie. Dit is veilig om te sê dat binne die afsienbare toekoms geen programme die menslike denke kan vervang nie, selfs nie op die gebied van die skep van gewone artikelinhoud nie. En die masjien sal nooit in staat wees om met die groot digters en skrywers te vergelyk nie.
